سلام، تکتم هستم
از بچگی با عشق به هنر و نقاشی بزرگ شدم و از ۱۲ سالگی به صورت جدی و حرفه ای و بطور خود آموز و مستقل نقاشی می کردم . تااینکه وارد دانشگاه هنر شدم و در رشته گرافیک ادامه دادم. در مسابقات کشوری رتبه هایی کسب کرده ام از جمله : رتبه اول نقاشی در اصفهان، رتبه اول گرافیک در مشهد و رتبه اول کشوری در رشته گرافیک تخصصی، و بطور خلاصه در این زمینه شروع به تحصیل کردم.
من هنرمند تجسمی متخصص در طراحی و تصویرسازی تبلیغات، چاپ در تبلیغات و عضو رسمی انجمن طراحان گرافیک ایران و همچنین عضو انجمن بین المللی آبرنگ ایران هستم.
درباره آتلیه
می خواهم مختصری در مورد آتلیه نقاشی ام ارائه کنم. در سال 1389 آتلیه خود را به منظور توسعه کارم و ارائه دوره های آموزشی تأسیس کردم. در طول این سال ها هنرجویان زیادی آموزش دیده اند که خوشبختانه برخی از آنها جایگاه های خوبی در مسابقات هنری کسب کرده اند. بخشهای مختلفی در آتلیه برای رشته های هنری مانند نقاشی آبرنگ، مداد رنگی، سیاه قلم، کٌنته، پاستل و… طراحی شده است.
خوشنویسی مسی رشته دیگری است که در این آتلیه و بخشهای آموزشی برای هنرجویانم اضافه شده است. در طول دوره آموزشی پیگیری های جدی پیشرفت هنرجویان باعث رضایت من و آنها می شود، و هر روزه شاهد این پیشرفت می باشیم. استفاده از تجهیزات و امکانات مدرن به ما کمک می کند تا روز به روز بهتر باشیم.
مختصری درباره هایپر رئال
هایپررئالیسم هنری نسبتاً جدید است که از جنبش های قدیمی تر تکامل یافته، با این حال ابزارهای سنتی که برای خلق این هنر استفاده می شود در این سبک نیز کاربرد دارد. این شامل رنگ، خاک رس، گرافیت، جوهر، زغال چوب و غیره است. مانند همه انواع هنرها، هایپررئالیسم نیز با چند پیشگام این سبک را ترویج و توسعه دادند. هایپررئالیسم بر اساس ایدئولوژی های زیبایی شناختی فوتورئالیسم است و توسط تعداد انگشت شماری از هنرمندان خارج از ایالات متحده آمریکا و اروپا ترویج شده، هنر فوق رئالیستی یا فراواقع گرا در اواخر دهه 60 و اوایل دهه 70 میلادی مورد توجه قرار گرفت. این به خاطر نقاشانی مانند چاک کلوز، آدری فلک، ریچارد استس و دنیس پترسون است که نقاشی را بر اساس عکس‌ها خلق کردند تا به ظاهری فوق واقع گرایانه دست یابند که به راحتی می‌توان آن را با عکس اشتباه گرفت.
مختصری درباره مداد رنگی
مداد رنگی یک وسیله هنری است که از یک هسته باریک رنگدانه‌ای که در یک محفظه استوانه‌ای چوبی قرار گرفته است، ساخته شده است. برخلاف مدادهای گرافیتی و زغالی، هسته‌های مداد رنگی بر پایه موم یا روغن است و حاوی نسبت‌های متفاوتی از رنگدانه‌ها، افزودنی‌ها و مواد چسپنده است. که مدادهای محلول در آب و مدادهای پاستلی رنگی را تولید می کنند. مدادهای رنگی در طیف وسیعی از قیمت، کیفیت و کاربرد، از درجه مبتدی تا حرفه ای ساخته می شوند. غلظت رنگدانه ها در هسته، مقاومت در برابر نور رنگدانه ها، ماندگاری مداد رنگی و نرمی هسته از عوامل تعیین کننده کیفیت یک برند و در نتیجه قیمت آن در بازار است. هیچ تفاوت کیفیت کلی بین مداد رنگی مبتنی بر موم_روغن و مداد رنگی محلول در آب وجود ندارد، اگرچه برخی از تولیدکنندگان مدادهای محلول در آب خود را نسبت به مدادهای مبتنی بر موم_روغن مشابه خود نسبت به مدادهای مبتنی بر موم_روغن سبک‌تر ارزیابی می‌کنند.
محبوبیت روزافزون مداد رنگی به عنوان یک وسیله هنری، جرقه شروع انجمن مداد رنگی آمریکا شد. طبق وب‌سایت آن انجمن، در سال 1990 به عنوان یک سازمان غیرانتفاعی که به هنرمندان بالای 18 سال که با مداد رنگی کار می‌کنند، تأسیس شد. این انجمن نه تنها هنر مداد رنگی را به عنوان هنر زیبا ترویج می‌کند، بلکه تلاش دارد استانداردهای پایداری نور را برای تولیدکنندگان مداد رنگی تعیین کند. کشورهای دیگری مانند بریتانیا، ایالات متحده، کانادا، استرالیا و مکزیک، در میان بسیاری دیگر، سازمان ها و انجمن های خود را برای هنرمندان مداد رنگی تشکیل داده اند. مدادهای رنگی معمولاً برای جلوگیری از آسیب در جعبه های مخصوص نگهداری می شوند. علیرغم وجود مداد رنگی برای بیش از یک قرن، دنیای هنر از لحاظ تاریخی با این وسیله در مقایسه با سایر وسائل هنری با تحسین کمتری برخورد کرده است. با این حال، کشف تکنیک‌ها و روش‌های جدید، توسعه قلم نوری و تشکیل سازمان‌های معتبر بهتر است که مداد رنگی را قادر می‌سازد تا با سایر ابزار رقابت کند. علاوه بر این، مدادهای رنگی در مقایسه با سایر وسائل مقرون به صرفه تر، تمیزتر و ساده تر هستند.
مختصری درباره پاستل
پاستل وسیله ای از رنگدانه مخلوط با گچ یا خاک رس است که با صمغ ترکیب می شود تا خمیری ایجاد شود که سپس سفت شده و به صورت پاستل نرم یا سخت، مداد پاستلی یا پاستل روغنی در دسترس قرار می گیرد. در دوره های آموزش کار با پاستل معمولاً این ابزار را هم از نظر طراحی و هم نقاشی مورد بحث قرار می‌دهند. می توان از آن برای ایجاد خطوط پهن که مانند رنگ روغن به نظر می رسند استفاده کرد، اما می توان از آنها برای ایجاد خطوط و علائم دقیق شبیه به هر وسیله طراحی نیز استفاده کرد. جذابیت بیشتر نقاشی پاستل در طیف گسترده رنگ ها و توانایی ترکیب آن نهفته است.
چیزی که پاستل ها را منحصر به فرد می کند این است که پاستل ها مانند سایر مواد، از قبیل رنگ روغن، آبرنگ یا رنگ های اکریلیک با هم مخلوط نمی شوند. هنرمند باید رنگ خاصی را که مد نظر دارد با چندین خط پاستل روی هم بگذارد تا در چشم بیننده با هم ترکیب شوند و طوری به نظر رسند که گویی از نظر فیزیکی به رنگ دلخواه رسیده اند. هنرمند باید مجموعه وسیعی از پاستل در رنگهای متفاوت برای به کارگیری و ایجاد حس قوی لایه بندی رنگ داشته باشد.
مختصری درباره آبرنگ
هنر آبرنگ یک شکل باستانی از نقاشی است، اگر نگوییم کهن ترین شکل هنر. در شرق آسیا، نقاشی آبرنگ با جوهر به نقاشی قلم مو یا نقاشی طوماری نامیده می شود. در نقاشی‌های چینی، کره‌ای و ژاپنی، غالباً در رنگهای سیاه یا قهوه‌ای تک رنگ، اغلب از جوهر یا رنگدانه‌های دیگر استفاده می‌شود. هند، اتیوپی و سایر کشورها نیز سنت های طولانی نقاشی آبرنگ دارند. بسیاری از هنرمندان غربی، به ویژه در اوایل قرن نوزدهم، از آبرنگ عمدتاً به‌عنوان ابزار طراحی برای آماده‌سازی کار «تمام‌شده» روی روغن یا حکاکی استفاده می‌کردند. تا پایان قرن هجدهم، آبرنگ های سنتی به عنوان «نقاشی رنگی» شناخته می شدند.
مختصری درباره سیاه قلم و کنته
کنته که به عنوان چوب های کنته یا مداد رنگی کونته نیز شناخته می شود، یک محیط کششی است که از گرافیت پودری فشرده یا زغال چوب مخلوط شده با پایه سفالی، با مقطع مربع تشکیل شده است.این وسیله در سال 1795 توسط نیکلاس ژاک کنته اختراع شد که ترکیبی از خاک رس و گرافیت را در پاسخ به کمبود گرافیت ناشی از جنگ های ناپلئون (زمانی که محاصره دریایی فرانسه توسط بریتانیا مانع واردات شد) ایجاد کرد. مداد رنگی کنته این مزیت تولید مقرون به صرفه را داشت و ساخت آن در درجه های سختی کنترل شده آسان بود.
کنته زغالی است که به عنوان یک ابزار هنری خشک استفاده می شود. هم از زغال فشرده و هم از چوب زغال چوب ساخته می شود. علائمی که روی کاغذ از خود به جا می گذارد نسبت به سایر وسائل مانند گرافیت ماندگاری کمتری دارد و بنابراین خطوط را می توان به راحتی پاک یا با هم ترکیب کرد. زغال می تواند خطوطی را ایجاد کند که بسیار روشن یا به شدت تیره هستند. کار با این ابزار را می توان تقریباً روی هر سطحی از صاف تا بسیار درشت اعمال کرد. فیکساتورها برای تثبیت کار برای جلوگیری از پاک شدن یا از بین رفتن گرد و غبار زغال چوب استفاده می شوند. روشی که برای ساختن مداد کنته استفاده می شود مشابه روشی است که در زمینه های دیگر مانند تولید باروت و سوخت پخت و پز استفاده می شود. نوع مواد چوبی و روش آماده سازی ایجاد انواع زغال چوب و بافت ها را امکان پذیر می کند.
مختصری درباره خط مسی
خط مسی سبکی از خوشنویسی است که بیشتر در زبان انگلیسی به خط پیوسته معروف است. اگر چه اغلب در خوشنویسی از آن با نام خط قلم فرانسه یاد می کنند، خط مسی به طور دقیق به سبک های خوشنویسی اشاره دارد که در کتاب ها با استفاده از روش چاپ قلمی ایجاد شده است. عبارت خوشنویسی مسی یکی از شناخته‌شده‌ترین و محبوب‌ترین سبک‌های خوشنویسی تمام دوران است.
نسخه های قبلی این سبک خوشنویسی به یک قلم پَر با نوک نازک نیاز داشت. بعدها، با افزایش صنعتی شدن، استفاده از قلم های فلزی با نوک ریز انعطاف پذیرتر و بادوام تر گسترده شد. بسیاری از استادان مشارکت خود را در تعریف قوانین زیبایی شناختی خط مسی ارائه کرده اند، اما چیزی که به عنوان خط مسی شناخته شد، کار استاد خوشنویسی و حکاکی، جورج بیکهام بود، که در کتاب خود قلم‌نویس جهانی (1733-1741) نمونه‌های این هنر را از بیست و پنج نفر از با استعدادترین خوشنویسان ساکن لندن جمع‌آوری کرد. خط مسی بدون شک رایج ترین خط در دوره بین قرن 17 و 18 بود و نفوذ آن نه تنها در سراسر اروپا بلکه در آمریکای شمالی نیز گسترش یافت.
مختصری درباره گرافیک
گرافیک، تصاویر یا طرح های بصری روی برخی از سطوح مانند دیوار، بوم، صفحه، کاغذ یا سنگ برای اطلاع رسانی، تصویرسازی یا سرگرمی است. در استفاده معاصر، شامل نمایش تصویری اطلاعات، مانند طراحی و ساخت، در حروفچینی و هنرهای گرافیکی، و در نرم افزارهای آموزشی و تفریحی است. تصاویری که توسط کامپیوتر تولید می شوند، گرافیک کامپیوتری نامیده می شوند. به عنوان مثال می توان به عکس ها، طراحی ها، هنر خطی، نمودارهای ریاضی، نمودارهای خطی، تایپوگرافی، اعداد، نمادها، طرح های هندسی، نقشه ها، نقشه های مهندسی یا سایر تصاویر اشاره کرد. هنر گرافیک اغلب متن، تصویر و رنگ را ترکیب می کند.
طراحی گرافیک ممکن است شامل انتخاب عمدی، ایجاد یا ترتیب تایپوگرافی به تنهایی باشد، مانند یک بروشور، پوستر، وب سایت یا کتاب بدون هیچ عنصر دیگری. هدف می تواند وضوح یا ارتباط مؤثر، ارتباط با سایر عناصر فرهنگی یا صرفاً ایجاد یک سبک متمایز باشد. گرافیک می تواند کاربردی یا هنری باشد. مورد دوم می تواند یک اثر هنری، مانند یک عکس، یا تفسیر توسط یک دانشمند برای برجسته کردن ویژگی های اساسی، یا یک هنرمند بوده که در این صورت ممکن است تمایز با گرافیک بصری مشکل باشد. همچنین می توان از آن برای معماری نیز استفاده کرد.
